اثر بازدارندگی عصاره میوه بلوط بر تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک

مقدمه و هدف: در سال‌های اخیر با افزایش سویه‌های مقاوم به دارو در انواع ویروس‌ها، یافتن مواد طبیعی با خواص ضد ویروسی که دارای اثرات جانبی کمتری نیز باشند مورد توجه محققین قرار گرفته است. بلوط گیاهی است که دارای اثرات مختلف درمانی از جمله اثر ضد باکتریایی و قارچی می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین حداقل غلظت کشنده عصاره هیدروالکلی گیاه بلوط روی ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک در کشت سلول کلیه نوزاد هامستر صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1389 در دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد انجام شد، عصاره هیدروالکلی برگ‌های بلوط به روش خیساندن با اتانول 70 درصد تهیه شد. سلول کلیه نوزاد هامستر در محیط کشت حاوی 5 درصد سرم جنین گوساله در میکروپلیت‌های 48 خانه‌ای کشت گردید. پس از تعیین غلظت دارای 50 درصد سمیت عصاره بر روی سلول‌های مذکور، اثر ممانعت کنندگی (50 رصد بازدارنده) آن بر تکثیر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک در دومرحله جلوگیری از اتصال و تکثیر بعد از اتصال ارزیابی گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری پروبیت تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در بررسی غلظت دارای 50 درصد سمیت عصاره، تا غلظت 200 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر هیچ‌گونه مرگ سلولی مشاهده نگردید. بر اساس آنالیز پروبیت، 50 درصد غلظت بازدارنده عصاره برای مرحله قبل از اتصال ویروس برابر 02/1 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و برای مرحله تکثیر بعد از اتصال برابر 257/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر به دست آمد. بر اساس مدل پروبیت با افزایش غلظت عصاره درصد مهار اثر سیتوپاتیک در هر دو مرحله افزایش یافت(01/0p